SON

 

 

 

 

Hey Max kalk artık yine geç kalacaksın okulda ki müdürle bir kez daha muhatap olmak istemiyorum.Babanın geçen seferde ne söylediklerini de tekrarlamama gerek yok herhalde ev cezası almak istemiyorsan o yataktan hemen çık.

 

Yavaşça gözlerimi açtım.Odamdaydım her yerim sağlam mı diye hemen kontrol ettim. Her şeyim iyiydi ya doktor? Sanırım o ölmüştü yatağa oturdum ve ağlamaya başladım gözlerim kızarana kadar ağladım.Annem içeri girdi.

 

-Heyy ne oldu ?

 

Ona cevap veremedim.Elini omzuma atıp bana bakıyordu.

-Tamam Max ev cezası yok artık ağlama.

 

Ona baktım ve hafifte olsa bir gülümseme oluştu yüzümde.Ayağa kalktım lavaboya gidip yüzümü yıkadım.Annem yine seslendi.

 

-Max sabahın 5 inde Phill aradı önemliymiş.

 

-Tamam anne.

 

Bir anda heyecanlandım.Acaba acaba doktor yaşıyor muydu? Ondan mı bahsedecekti? Hemen Phill’i aradım.

 

-Max nerdesin sen ? Sabahtan beri arıyorum.

 

-Yeni uyandım.Önemli olan ne anneme öyle söylemişsin.

 

-Aa doğru şimdi hatırladım akşam korku filmine gidelim diyecektim.

 

Bir an hayal kırıklığına uğradım.Doktor artık kesinlikle ölmüştü.Biraz bekledikten sonra cevap verdim.

 

-Aa tamam gidelim.Geliyorum.

 

-Sen ve ben adamım çok eğleneceğiz.Mısırla birlikte annem kola içmeme bile izin verdi kanka.

 

-İyiymiş.

 

-Neyin var senin dostum?

 

-Hiçbir şey. Okulda görüşürüz.

 

-Görüşürüz Max.

 

Telefonu kapattım. İçim burkulmuştu.Üstümü değiştirmek için odama gittim.Aynanın karşısına geçtim ve karşımda duran küçük çocuğa baktım.Kendim olduğuna bile inanamıyordum.Bu ben miydim? Bir çok halimi gördüm. Çocuklarımı,karımı,mal varlığımı,ailemin yaşlı hallerini ve geleceği.Ama bana bu halim artık bir garip geliyordu.Bir an önce bunları kafamdan atıp yoluma devam etmeliydim.Hemen yapamasam bile zamanla atacaktım bunda kararlıydım.Hemen üstümü değiştirdim ve aşağı indim kahvaltımı hızlıca yaptım ve dışarı bisikletime yöneldim.Hemen atlayıp okula doğru yol aldım, derse geç kalmak istemiyordum.Bir kaç sokak geçtikten sonra okula varmıştım hemen bisikleti koyup sınıfa koştum ve içeri girdim.

 

Dersler her zaman ki sıkıcı geçmişti,beni okula götüren tek şey Jessie’di.Eskiden onunla konuşma cesareti bulamazdım ama o kadar şey görüp yaşadıktan sonra bu konuşmamalar artık bana anlamsız geliyordu.Ders boyunca ona baktım durdum,her haliyle çok güzeldi.Her yaşında da öyle olacak.

 

Okul bitmiş herkes sınıflardan çıkmıştı.Phill bana bakıp hadi gidelim ahbap tarzı bir işaret yaptı ben ise Jessie’yi arıyordum.Onu arkadaşıyla çıkarken gördüm.Hemen peşinden koştum ve nerdeyse yakaladım.Aramızda hiçbir şey kalmamıştı benim sadece birkaç adım önümde yürüyordu.Tam konuşmak için atıldım omzumdan Phill beni tuttu.

 

-Ne yapıyorsun ?

 

-Bırak beni. Jessie’ye anlatacağım.

 

-Ne anlatacaksın?

 

-Akşam ki futbol maçını. Salak mısın aşkımı anlatacağım.

 

-Saçmalama bu akşamı mahvedeceksin.Kız seni kabul etmeyecek dostum.

 

-Doktor ne dedi biliyor musun? Bazen bir amaç o kadar değerlidir ki o amaç uğruna alınan mağlubiyetler bile bir zafer sayılır.

 

-Ne doktoru? Ne söylüyorsun sen?

 

-Aa bırak beni kız uzaklaşmadan gitmeliyim.

 

Hemen peşinden koştum.Jessie’nin önüne geçtim.Arkadaşıyla birlikte durdular.

 

-Merhaba Jessie ve adını bilmediğim kız.Sana kaç yıldır bir şey söylemek istiyordum ama bir türlü olmadı.Çok çekindim ama artık umrumda değil ne olcaksa olsun.Önemli bir insan bana bu yolda ilerlememi söylemişti.Bak Jessie çok şey gördüm ve yaptım biliyorum bunlar sana saçma geliyor ama beni anlayacaksın ya da bilmiyorum anlama sen sadece beni dinle.Bu anlatacaklarım çok önemli.

 

Jessie gözlerime baktı.İlk defa göz göze gelmiştik.Çok heyecanlandım.Phill’in ve adını bilmediğim arkadaşının tuhaf bakışları da üzerimdeydi,hissedebiliyordum.Jessie bir anda konuştu.

 

-Neymiş o önemli olan şey?

 

Bir an için duraksadım.Kalbim hızlanmaya başladı,saçmalamamak için zor tutuyordum.

 

-Aaa akşam sinemaya gideceğiz gelmek ister misin?

 

Bir an hafif bir şaşkınlığa uğradı.Sanki bu sorudan farklı bir şey bekliyordu bunu görebiliyordum ama ben söyleyemedim gerçeği.

 

-Aslında akşam işim vardı ama sanırım iptal edebilirim.Değil mi Elizabeth?

 

Elizabet mi? Ah ne şans ama ileride evleneceğimiz kızlarla akşam sinemaya gideceğiz.Kadere bak sen! Elizabeth Jessie’ye döndü.

 

-Sanırım olabilir.

 

Jessie bu cevabı aldıktan sonra bana döndü.

 

-Tamam o zaman.Beni ne zaman alıyorsun?

 

Şaşırmıştım.

 

-Nasıl yani?

 

Jessie biraz hafif gülümsedi.

 

-Evden diyorum ne zaman alırsın?

 

-Aa sanırım akşam 6. Senin için uygun mu?

 

-Kesinlikle.

-O zaman akşam görüşürüz.

 

Elizabeth Phill’e döndü.

 

-Sende beni alıyorsun sanırım.

 

Phill ağzını gevşeterek cevap verdi.

 

-Sanırım öyle oldu.

 

-O zaman akşam görüşürüz.

 

-Görüşürüz.

 

Yanımızdan ayrılıp gittiler.Ahh sonunda baş başa bir şeyler yapabilecektik.Sanırım o da bir şeyler istiyordu.İçim kıpır kıpır olmuştu.Phill’e döndüm.O da biraz şaşkın biraz kızgındı.

 

-Sen ne yaptığını sanıyorsun Max?

 

-Ne mi yapıyorum.Hayatının kadınıyla baş başa bir akşam geçireceksin.Daha ne istiyorsun?

 

-Ne ne söyledin sen?

 

-Hiçbir şey.Şimdi git evine hazırlan anladın mı?

 

-Tamam. Akşamımızı mahvettin Max.

 

-Kapa çeneni.

 

Hemen eve gidip şoku üstümden atmak için soğuk duşa girdim.Kendime gelmem yarım saat almıştı hemen odama girip en iyi kıyafetlerimi seçip giydim.Bunlar her gün giymeyeceğim şeylerdi.Aslında hiç giymeyeceğim şeylerdi.Güzelce giyindikten sonra aynanın karşısına geçip kendime bakmaya başladım.Bu gece mükemmel olmalıydı.Aşağı kapıya yöneldim. Annem arkamdan seslendi.

 

-Max nereye?

 

-Phill’le sinemaya gidiyoruz anne

 

-Geç kalmayın.Bu gece bizde babanın iş toplantısı yemeğine gidiyoruz.

-Biliyorum anne

 

-Biliyor musun? Söylemedim bile.

 

-Anne biliyorum işte.Çıktım ben gece görüşürüz

 

-Geç kalma Max

 

Kapıdan çıktım.Yavaş yavaş Jessie’nin evine doğru gitmeye başladım.Her şey o kadar güzeldi ki anlatamam.İçim kıpır kıpır çok iyi bir his vardı.Sokak lambaların altında içimde biraz huzurla Jessie’nin evine gelmiştim.Zile bastım kapıda bekliyordum.Kapı açılmadan önce son kez papyonu mu düzelttim.Kapıyı Jessie’nin annesi açtı.

 

-Hoş geldin Max

 

-Aa ben Jessie’yi alacaktım.

 

Annesi Jessie’ye seslendi.

 

-Jessie Max kapıda

 

Merdivenlerden yavaş yavaş inen benim Jessie’m miydi? Aman Tanrım! Bembeyaz kıyafetlerin arasında aynen bir melek gibiydi.Çok güzeldi,yavaş yavaş bana doğru yürümeye başladı ve yanıma geldi.

 

-Ee nasıl olmuşum?

 

Büyülenmiştim.

 

-Aa çok güzelsin.

 

Gülmeye başladı.

 

-Gerçekten çok güzelsin

 

-Gidelim mi?

 

-Olur.

 

Jessie annesine baktı.

 

-Anne biz çıkıyoruz.

-Tamam kızım.İyi eğlenceler, Max kızıma iyi bak dedi ve hafif gülümsedi.

 

-Siz emin olun Bayan Marry. Kızınız emin ellerde.

 

Elimi Jessie’ye doğru uzattım. O da tereddütsüz hemen tuttu.Annesi bize baktı.

 

-Bundan eminim.Siz gençlere iyi eğlenceler.

 

Yavaşça merdivenlerden indik.El ele tutuşuyorduk.Jessie’ye bakmaya utanıyordum.

 

-Phill’le ne zaman buluşuyoruz Max?

 

-Aa onlarla sinemada buluşacağız.

 

-Hımm.Sanırım güzel bir gece bizleri bekliyor.

 

-Sanırım.

 

-Sende çok yakışıklı olmuşsun.Bu papyon yakışmış deyip papyonumu tuttu.

 

Gülmeye başladım.

 

-Aslında çok sık giymem.Hatta bu ilk giyişim.

 

-Ciddi misin? Bence daha çok giymelisin bu takımı.

 

-Sen öyle diyorsan giyerim.

 

Sokak lambaların altından sinemaya doğru el ele yürümeye başladık.

 

-Sınıfın en zekisi sensin biliyor muydun Jessie?

 

-Aslında biraz ders dinliyorum o kadar?

 

Gülmeye başladım.

 

-Ben onu da yapamıyorum.

 

-Çünkü en arkada oturuyorsun.Bundan olabilir mi?

 

-Sanırım.Aslında bilerek oturmuyorum.Her gün okula geç kalınca bana yer kalmıyor ben de arkada oturmak zorunda kalıyorum.Aslında güzel bir durum.

-Ne geç kalmak mı güzel?

 

-Hayır en arkada oturmak.

 

-Niyeymiş?

 

-Bütün sınıfı görebiliyorum.Özellikle de sevdiklerimi.

 

Jessie’de hafif  bir gülümseme oluştu.

 

-İlginç

 

Bu konuşmaları yaparken sinemaya varmıştık.Phill ve Elizabeth de sinemanın önünde bekliyorlardı.Onlar da çok şıklardı,sanırım herkes bu geceyi önemsiyordu.Phill’le bakıştık.

 

-Ee Phill sinemaya mı girsek?

 

Phill bir an duraksadı.

 

-Aa sanırım girsek iyi olur.

 

Sinemaya girdik.Filmimizi izledik.Film sırasında Jessie korktukça bana sarılmıştı.Bu çok hoşuma gitmişti ama bazen beni çok sıkmıştı ama bunu çaktırmadım.Phill’le Elizabeth’de çok iyi vakit geçirmişti,hatta biraz fazlaydı.Sanki sevgili gibiydiler.Sinemadan çıktık.Phill ben ve Jessie’ye döndü.

 

-Aa sanırım biz buradan ayrılıyoruz.

 

Elizabeth’i gösteriyordu.Aah bizim bilimci çocuk şimdilerde aşık gibiydi.Gülmemek için kendimi çok tuttum ama durumu idare ettim.

 

-Tamam Phill.Bende Jessie’yi evine bırakacağım.Annesine sağlam bir şekilde getireceğime söz verdim.

 

Jessie gülmeye başladı.

 

-Tamam o zaman Max.Yarın okulda görüşürüz.

 

Jessie’yi koluma aldım ve yavaşça yürümeye başladım.Evinin önüne gelmiştik.

 

-Bu gece için teşekkür ederim Max.Çok güzeldi,çok keyif aldım.

 

-Asıl ben teşekkür ederim geldiğin için.Bu benim için ne kadar önemli bilemezsin.

 

-İyi geceler Max

 

-Sana da iyi geceler Jessie.

 

Arkamı döndüm bir iki adım Jessie seslendi.

 

-Hey Max

 

Ona doğru döndüm.

 

-Efendim.

 

-Aa yarın okula erken gel.Hem geç kalmamış olursun hem de dersi dinlemek için yanıma oturursun.Böylece sevdiklerin uzağında değil yanında olur.

 

Şaşırmıştım.Ne diyeceğimi bilemedim.Kekeleyerek konuşmaya başladım.

 

-Evet evet.Yarın kesinlikle erken geleceğim.Hatta okula ilk gelen ben olacağım bundan emin olabilirsin.

 

Jessie hafif gülümsedi.

 

-Çok iyi.O zaman yarın görüşürüz.

 

-Görüşürüz.İyi geceler.

 

-İyi geceler

 

Jessie eve girince koşmaya başladım.Bir an önce eve varmak istiyordum.Hemen içeri girdim direk odama çıktım kapıyı kapattım.Bağırmak istiyordum.Deliler gibi bağırmaya başladım.Yorulunca kendimi yatağa attım.Doktorun dediklerini düşünmeye başlamıştım.Bana huzur ve mutluluk dolu bir hayat yaşamamı söylemişti.Artık her şeye sahiptim.Jessie benimle ilgileniyordu.Bu hayatımın günüydü ya da bir başlangıç.Artık mutluydum…

 

 

 

 

 

Jessie ve Max o geceden sonra çıkmaya başladılar.Üniversiteden sonra evlendiler.Max büyük bir şirketin Ceo’su ,Jessie ise bir biyolog oldu.Üç çocukları oldu.Jane,Elise,Ralph.Jane National Geographic’de belgesel çekmeye başladı.Yirmi iki yaşında Tank adında bir iş adamıyla evlendi ve iki çocukları oldu.Elise ise hiç evlenmedi.Cambridge’de fizik profesör oldu hala da orada ders vermektedir.Ralp Maldivler’de Turizm şirketi kurup işlerini büyüttü.Orada Mariana adında bir kızla evlendi.Dört çocukları oldu.Jessie 77 yaşında Los Angeles’ da kanserden hayatını kaybetti.Max 81 yaşında polis tarafından evinde ölü bulundu.Şirketi halka açık hisse satışıyla satıldı.En büyük hisseyi Phill Backvill’in oğlu David aldı.Şirket dünyanın en pahalı şirketi olarak Guinness Rekorlar kitabına girdi.Max Sond ise dünyanın en zengin adamı olarak tarihe geçti(Hala da öyledir)

 

Max’İn kardeşi Jack 26 yaşından sonra kayakla uğraşmaya başladı.30 yaşında dünya şampiyonluğunu ilan etti.Johanna adlı bir kızla evlendi.Bu evlilikten bir kızları oldu.Evliliklerin 5. yılında boşandılar ve kızları Angelica Johanna’da kaldı.

 

Max’in babası 72 yaşında kalp krizinden öldü.Kurduğu şirket hala dünyanın en büyük Lojistik şirketidir.Annesi ise 74 yaşında hayatını kaybetti.Mezarları istekleri üzerine doğdukları kasabaya yapıldı(Hala oradadır)

 

Phill Backvill ise Apple’de müdürlük yapmaya devam etti.Elizabet’le evliliklerinden bir oğulları oldu.David 25 yaşında Katy adında bir müzisyen ile evlendi. Evlendikten sonra Chicago’ya taşındılar.Hala orada yaşamaktadırlar.Phill 78 yaşında bir toplantı da hayatını kaybetti.Elizabeth ise 80 yaşında oğlunun yanında hayata gözlerini yumdu.

 

 

Max o son geçişten sonra doktorla ilgili hiçbir haber alamadı.Doktorun öldüğü tahmin ediliyor.

 

 

“Bazen bir amaç o kadar değerlidir ki, o amaç uğruna alınan mağlubiyetler bile bir zafer sayılır.”

 

                                                                                                      DR.HUMAN

 

 

              DR.HUMAN’IN ANISINA