-İş halledildi.

 

-Kesin ölüm gerçekleşti mi?

 

-Gerçekleşecek merak etme.

 

-Tamamdır.Paranı alacaksın ama önce diğer hedefi de halletmelisin.

 

-Johhny’i mi?

 

-Evet.O da bir sorun teşkil ediyor biliyorsun.

 

-Bu gece onu ziyaret ederim.

 

-Güzel .

 

Telefon konuşması orada kapandı.Kadın evine doğru yola çıkmaya başladı.Çok dikkat çekmemek için ara yollardan gidiyordu.Birkaç saat geçtikten evine ulaşmıştı.Saat daha gece yarısını yeni geçiyordu.Kadın içeri girdi yorgun gözlerle birlikte yatağına uzandı ve uykuya daldı.

 

-Carol Carol !

 

-Baba nerdesin? Seni göremiyorum.

 

-Carol onları bulmalısın.

 

-Kimi baba?

 

-Bana bunu yapanları Carol.

 

-Baba nerdesin? Sana ne yaptılar?

 

-Carol onları bulmalısın.

 

-Baba Babaaaaaa

 

Kadın terler içinde uyandı.Saat 04:00’dı,kadın endişeliydi hemen yataktan kalktı pencereye gidip dışarıya bakmaya başladı.Elleri hala titremekteydi.Kendi kendine konuşmaya başladı.

 

-Bu da neydi şimdi böyle? Yaptığın onca şeyden sonra korkuyor musun Carol? Saçmalama ,hemen kendine gel ve işlerine odaklan.Sen böyle biri değilsin,sen böyle biri değilsin dedi son kez kendine ve aynanın karşısına geçip yüzünü yıkamaya başladı.Gözlerinde ki korku ve endişe yavaş yavaş terk ediyordu onu.Banyodan çıktı ve kendini tekrar yatağa bıraktı.

 

Saatin alarmı çalmaya başladı.O kadar rahatsız ediyordu ki kadın hemen uyandı ve alarmı kapattı.Yatakta doğruldu ve sağa sola bakmaya başladı.En son yatmasının üstünden birkaç saat geçmişti ki şu saat onu uyandırmıştı.Anlaşılan ona bu gece rahat bir uyku yoktu.Dün gece ki rüyasını hatırlayıp yine kendi kendine konuşmaya başladı.Sürekli kendini rahatlatıp yoluna devam etmesi gerektiğini söylüyordu.Gözlerinde ki o korku ve endişeden eser kalmamıştı.Yataktan kalktı ve odadan çıktı,aşağıya inip televizyonu açtı.Haberlerde Avukat Cooper’in dün gece ki toplantıda zehirlenmeden öldüğünü söylüyordu.Kadın hafifçe gülümsedi ve mutfağa girdi kendine birkaç şey alıp yemeye başladı.Gözleri yemekte kulağı ise haberlerdeydi.Polis olayı ele almıştı fakat şu ana kadar hiçbir ize rastlamamışlardı.Kadın yine gülümsedi ve kendi kendine söylendi.

 

-Asla bulamayacaksınız.

 

-Hey dostum kapatıyoruz

 

-Bir bardak daha

 

-Sana kapatıyoruz dedim.Senden başka kimse kalmadı.

 

-Şu ülkede rahatça içebileceğim bir yer yok mu?

 

Barmen gözlerini kısıp Johhny’e bakmaya başladı.Orta yaşlarda biriydi ve gencin o halini görünce duraksadı.Ona bir şeyleri hatırlattı sanırım.

 

-Hey dostum şu şişeyi al ve evinde iç.Ben kapatıyorum.

 

Bu konuşma geçerken bir çalışan TV’i açtı.Barmen  sinirlendi ve ona doğru seslendi.

 

-Hey Mark kapatıyoruz dedim.Orda Tv izleyeceğine gel ve kapatmama yardım et.

 

-Patron dün akşam ki büyük toplantı da biri ölmüş .

 

-Banane bundan.Sanki bana faydaları oluyor da.Şimdi işinin başına dön ve o Tv’yi de kapat.

 

Johhny’i bunu duyunca masadan bir anda kafasını kaldırdı.Heyecanlı bir şekilde çalışana dönerek seslendi.

 

-TV’nin sesini aç

 

Çalışan anlamsız bir şekilde sesi açtı.Patron Johhny’den sıkılmıştı ve onunla uğraşmayı bıraktı ve işine döndü.Johhny Tv’ye yaklaştı ve kulaklarını kabartarak haberi dinlemeye başladı.

 

-Dün gece ki toplantıya katılan Avukat Cooper zehirlenerek öldü.Yapılan müdahaleye rağmen kurtarılamayan Cooper ile ilgili ilk açıklama sabah saatlerinde Senatör Phill’den geldi.Senatör polis güçleriyle birlikte çalıştıklarını ve bunu yapanların en kısa sürede bulunacağını söyledi.Polis ise hala aramaya devam ediyor.

 

Johhny bunu duyar duymaz elinde ki bardağı yere düşürdü.Gözlerine bir anda korku düştü.Kendini yere bırakıp düşünmeye başladı ve aniden o isim aklının her köşesinde söylenmeye başladı.

 

-Cooper

 

Arkasından bağıran barmeni bile duymuyordu.Kafası o kadar dolmuştu ki aklı o listede ki ölen kişilerdeydi.Cooper da onlara eklenmişti.Sıranın kendine geleceğini düşünüyordu.Çok fazla vakti kalmamıştı hemen eve gidip eşyalarını toplamayı bile düşündü bir an.Bir plana ihtiyacı vardı hem de hemen.Acaba polise mi gitmeliydi? Fakat onlara da güvenemezdi.Kimseye güvenemezdi.Johhny’i bunları düşünürken omzuna bir el dokundu.Korkuyla kafasını hemen çevirdi.Barmen ona sesleniyordu.

 

-Hemen barımı terk et.

 

Kafasıyla onaylayarak ayağa kalktı ve zikzak çizerek çıkışa doğru yürümeye başladı.Kapıyı açtı ve dışarı çıktı.Barmen hala arkadan söyleniyordu.Belli ki Johhny’e çok kızmıştı.

 

Johhny arabasına doğru yöneldi sokak çok sessizdi.Attığı adımlar birkaç sokak öteden bile duyulabiliyordu.Hızlanmaya başladı ve arabasının yanına geldi cebinden anahtarları çıkarttı ama yere düşürdü,elleri titriyordu.Yere eğildi anahtarları aldı ve doğruldu.Arabanın aynasından biri gözüküyordu.Johhny’in birkaç adım arkasındaydı.Johhny elleri titreyerek ona seslendi.

 

-Kimsin sen?

 

Cevap gelmedi.Johhny’i bir daha seslendi.

 

-Benden ne istiyorsun?

 

Yine cevap gelmedi.Johhny yavaş yavaş elini cebine soktu.Çakısını eline aldı ve bir anda arkasını döndü ortada kimse yoktu.Johhny hemen etrafına bakındı ama kimseyi göremedi.Hemen arabaya bindi ve eve doğru yola koyuldu.Aklında birçok düşünce vardı.Elleri titriyordu.Kendini yavaş yavaş kaybetmeye başladı.Gözü sürekli arka koltuktaydı.Eğer oradan biri çıkacak olursa elinde ki bıçağı ona saplayacaktı.Elinde ki en iyi plan buydu.Gözleri sürekli orayı izliyordu .Bir an telefonu çaldı yan koltuktan telefonunu aldı arayan özel numaraydı.Bu da kimdi diye düşündü bir an .Kafasını kaldırdı yoldan çıkmıştı ve bir giyim mağazasına doğru gidiyordu hemen direksiyonu çevirdi fakat araba çok fazla sallanıyordu.Çok fazla tutamadı ve bir direğe çarptı.