Herkesin derinlerde yaşattığı,ölmesine izin vermediği bir dünya vardır.Sınırsız bir boyut.Hayal edebiliyor musunuz? Herkesin huzuru bulmak için kaçtığı yerdir burası. Kimseye söylenmeyen,betimlenmeyen,betimlense bile anlatılamayacak bir dünya.Sadece size ait bir yer.Kimisinin sessizlikte kimisinin kulaklığı takarak girdiği bu yer mucizelerle doludur.Girdiğiniz an her şey değişir.O eski kimliğinizi bırakmış olarak yeni bir hayata başlarsınız.Zengin,güzel bir kız ya da yakışıklı bir çocuk olarak.Herkesin aradığı şey farklıdır burada.Kimisi iki lak lak edecek birini,kimisi dertleşecek bir dostu kimisi de sessiz kalınacak bir yer arar.Ama her ne olursa olsun herkes aradığını bulur.Ben size biraz kendiminkinden bahsedeyim.

Benim dünyamda ne milyarlarım ne de arabalarım vardır.Ha arada hayal etmiyorum değil ama bunların hiçbiri bana kalıcı huzuru dertleşecek dostu vermedi,denedim çünkü.Benim bir gölün kenarında küçük ama kendime yetecek kadar güzel tahtadan bir kulübem var.Gölün ismini soracak olursanız bende hala bilmiyorum.Çok kez düşündüğüm ismi o güzelliğe yakıştıramadım.Kulübem büyük bir ormanın içinde gölün kıyısında.Ormanda bazen yürüyüşe çıkıyorum ama her seferinde fazla ilerleyemiyorum.Çünkü geri dönüş yolunu bulmak benim için çok güç.Bazı akşamlar güneşin batışını izliyorum gölün kenarına oturmuş.O muazzam güzellikte ki şeyin gözlerimde neler bıraktığını bilemezsiniz.Gölle yaptıkları o ufak dansı mı anlatayım yoksa doğarken dağın zirvesine kondurduğu öpücüğü mü? Bazı akşamlarda bahçemde yemek yerken esen o rüzgarı hissediyorum.Hafif hafif geliyor yüzünüze.Çamların seslerini duyuyorum her seferinde,sanki bana bir şeyler anlatıyorlarmış gibi.Küçük bir odam var birkaç tane de kitabım.Bunlar eski şeyler ama beni idare ediyorlar.Her gece birkaç yaprak okuyorum bunlardan mum ışığında.Pencereme konan o kuşu da hatırlıyorum.Mumu yaktığım zaman gelir uzun uzun beni izlerdi.Bir keresinde konuşmaya çalıştım ama her seferinde benden kaçtı sanırım hala iletişim sorunlarımız mevcut.Bir de köpeğim var,bir golden. Kendisi çok hareketli.Onu her sabah ormanda yürüyüşe çıkarıyorum her seferinde benden önce gidip beni bekliyor.Akşamları da gölün kenarında omzuma başını koyup o da hayallere dalıyor.Bazı geceler çok fazla bağırıyor.Onu rahatsız eden ne bilmiyorum.Sanırım o da yalnız yatmayı sevmiyor.Onun yanına birkaç kez arkadaş getirmeyi düşündüm ama kıskanır diye yeltenmedim.O beni sahiplenmişti.Kaç yıllık dostluğa bir başkasını sokacağını düşünmüyordum.

Evet benim dünyamda böyle bir yer.Kaçıp geldiğim,huzuru bulduğum,dertleştiğim ve öleceğim…