Gençliğimi hatırlıyorum da ne kadar köhne ve aptaldım.Bir keresinde bir kıza aşık olmuştum.Kızın adı Leyla’ydı.Kız öylesine güzeldi ki mahallenin bütün genç erkekleri onunla evlenmek istiyordu.Bu konuda en büyük aday Kasabın oğlu Cihandı. Babası mahallenin zenginlerindendi,kasap dükkanına nerdeyse borcu olmayan yoktu.Herkes 3-5 kuruş para kazanmak için bütün ay didinir,çalışır sonra da bu paranın büyük bir kısmını kasaba verirlerdi.Cihan da babasının mahallede ki konumundan dolayı kendini hep üst tabakadan sayar ve mahallede ki gariban gençleri hep aşağılardı.Bir akşam Leyla çarşıdan dönüyordu bende uzaktan uzaktan onu takip eder konuşmak için fırsat kollardım.Çekiniyordum o güzel ve iyi bir aileden geliyordu ,bense kunduracı da çalışan bir çıraktım.Ustamdan bazı günler izin alır Leyla’yı izlerdim.Hatta bazen ustamdan biraz borç alır ona çiçekçiden bir iki gül alırdım.Param anca yeterdi buna ama asla ona veremezdim.Her seferinde çok heyecanlanır gülleri evimin sokağında ki manavın kızına verirdim. O da bana alışmıştı zaten iki haftada bir bazense ayda bir ona gül verirdim.Bir gün beni karşısına alıp,”Bak Osman,bu işler böyle yürümez artık Leyla ile konuşmalısın.Yoksa çok geç olacak söylüyorum sana.” Bu küçük öğütler bazen beni heyecanlandırıp içimde ki o kıvılcımı alevlendiriyordu,ama bu tam olarak işe yaramıyordu.Her seferinde elim boş evime dönüyordum.

Neyse size o geceyi anlatmaya devam edeyim.Leyla çarşıdan evine doğru dönüyordu.Akşam ezanı okunmuş hava kararmıştı. Ellerinde bir iki şey vardı ben de onun birkaç adım arkasından yürüyordum.Beni tanımasın diye karanlıktan gidiyor çok fazla sokak ışığına yaklaşmıyordum.Biraz yürüdükten sonra sağa döndü burası biraz engebeliydi.Beni bile çok fazla yoran bu yol,ellerinde eşya olan bir kız için ne kadar zor olmalıydı.Ona yardım etmek istedim ama çekindim çünkü onu takip ettiğimi anlayabilir ve bir daha benimle konuşmayabilirdi.Bu yüzden yine uzağından devam ediyordum.Bir anda bir ses duydum.Leylaaaaaa.

Cihan meyhaneden çıkmış ve Leyla’yı görmüştü.Leyla korktu ve olduğu yerde durdu.Sarhoştu ve yalnızdı.Salına salına kızın  yanına geldi ve söylenmeye başladı.

-Leyla benim eşim olman için daha ne yapmalıyım?

-Cihan sus Allah aşkına.Mahalleli duyacak.

-Seviyorum seni Leyla.Bu mahallede ki en zengin aileyiz ,sana iyi bakarım Leyla.Elin sıcak sudan soğuk suya girmez.Sana hizmetçide tutarım ha ne dersin?

Leyla bu küstahça söylemlerden rahatsız oldu ve yanından geçmek istedi Cihan’ın fakat Cihan buna izin vermedi ve Leyla’yı kolundan yakaladı.

-Cihan bırak beni,sarhoşsun sen bir rezillik çıkmadan bırak.

Cihan sarhoş olmanın bir etkisiyle Leyla’yı itti,kız yere düştü.Cihan hala bağırıyordu deli gibi.Yumruğum birkaç dakikadır sımsıkıydı dişlerimde öyle.Artık daha fazla dayanamadım ve kızı rahat bırak diye bağırarak ona doğru koşar adımlarla yürümeye başladım.Cihan arkasını döndü ve bana alaycı bir bakış attı.

-Senin burada ne işin var küçük çırak? Evine git burası senin için tehlikeli bir yer.

Bu suale cevap vermedim benimle alay etmesi mühim değildi.Leyla’ma zarar vermişti ,ben gitmeyince bana doğru bir yumruk salladı .Kafamı eğerek onu savurdum.İkinciyi sallıyordu ki dayanamayıp ona sert bir yumruk attım .Cihan afallamıştı bir sonra ki yumruğum gelesiye kadar yere şaşkın gözlerle bakıyordu.Sonra ki yumruğum biraz daha sert olacak ki yere yığıldı.Leyla gözlerini dikmiş bana bakıyordu.Ona ne diyeceğimi bilmiyordum.Gitmeli miydim yoksa kalıp ona yardım mı etmeliydim?

Elimi uzattım ve onu yerden kaldırdım dizleri biraz kanıyordu.Cebimden çıkardığım mendilimi ona uzattım.O da bir deniz kadar sessizdi,mendili aldı ve dizinde ki kanı sildi.Yerde ki poşetleri aldım ve hiç konuşmadan yürümeye başladık .Bir iki sokak lambasını geçtikten sonra bana bakarak gülümsedi.Teşekkür etti ama yine de konuşamadım,çekiniyordum . Cevap alamamak onu rahatsız etmedi hala gülümseyerek devam ediyordu yürümeye.Evinin sokağına geldik ,elimden poşetleri alıp yine teşekkür etti ben yine suskundum gözlerimin içine biraz baktıktan sonra arkasını dönüp evine doğru yürümeye başladı.Biraz yürümüştü ki ona doğru seslendim.Hoşçakal…